Магнетната убавина на Прага ги збунува многу посетители. Некои ја сметаат за мистериозна, други велат дека е како временска машина, надреална и боемска. Французите дури го измислиле терминот „боемски“ за да го опишат уметничкиот и опуштен стил на жителите на Бохемија, кралството чиј главен град некогаш била Прага.
Историскиот центар на градот е толку добро зачуван што големиот чешки режисер Милош Форман го избрал како локација за снимање на иконскиот филм „Амадеус“ од 1984 година, во кој го прикажал животот на Амадеус Моцарт – кој ја обожавал Прага и таму создал некои од своите најдобри дела. Големиот композитор еднаш рекол дека неговото срце всушност е во Прага.
За време на легендарниот Пролетен музички фестивал во срцето на Европа, учествуваат познати оркестри од целиот свет. Прага отсекогаш била град на музиката. Од џез музичари кои ги забавуваат посетителите во клубови и
кафулиња, до безброј изведувачи кои создаваат неповторлива атмосфера на Карловиот мост.
Покрај Моцарт, Прага ја посетија и Бетовен, Берлиоз, Лист, Вагнер и Чајковски за да ги изведат своите ремек-дела во Националниот театар пред ценета публика. Чешките музички теми ги истражуваа Сметана, Дворжак и Јаначек, кои исто така оставија белег во светската музичка историја. Но, животот во Прага не беше секогаш само за музика.
Четири децении, Прага беше изолирана зад „Железната завеса“ под комунистичка власт. Откако Чехословачка се ослободи од советската доминација во Кадифената револуција, посетителите се собраа во главниот град на шармот, историјата и традицијата.
Во текот на осумнаесеттиот и деветнаесеттиот век, изгледот на Прага не се промени драматично. Хабсбурзите не претеруваа, ниту пак се впуштија во грандиозни архитектонски проекти како другите градови. Сепак, опуштениот шарм што го зрачи Прага денес крие бурно минато – од религиозните конфликти во десеттиот век, владеењето на Хуситите откако Јан Хус беше запален на клада, до прогонот на Евреите и Прашката пролет.
Средновековниот град на многу превирања најдобро е да се истражи пеш. Карловиот мост, кој го поврзува Стариот град на источниот брег на реката со Долниот град на западниот брег, е атракција што не смеете да ја пропуштите и главна сообраќајница на градот.
Мостот долг 515 метри бил единствениот начин да се премине реката Влтава и бил рута за поворки за време на свеченостите. Од Карловиот мост има прекрасен поглед на готските камбани на катедралата Свети Вит и неокласичниот замок Храдчани.
Украсен е со триесет фигури на светци, кои стојат таму уште од периодот на контрареформацијата. Според легендата, побожните минувачи еднаш го преминувале мостот и ги соблекле капите кога се среќавале со секој светец, наместо да го поздравуваат. Меѓу статуите е и светецот-заштитник на мостот, Свети Јован Непомукски, кој бил фрлен во Влтава по наредба на кралот Венцеслав IV затоа што наводно одбил да ја открие содржината на исповедта на кралицата на кралот.
Без разлика дали го користеле светци или еретици, кралеви или комунисти, Карловиот мост отсекогаш бил во центарот на историјата. Чешките кралеви биле крунисувани таму, а за време на хуситското движење, поддржувачите на Јан Хус се собирале во Мал Град.
Фридрих фон дер Пфалц избегал преку мостот по изгубената Битка на Белата Планина, каде што неговата протестантска војска била поразена од хабсбуршките трупи. Во 1649 година, прашките студенти го бранеле стариот градски центар од напредувачките Швеѓани, а двесте години подоцна, тие се бореле тука за независност од Австрија.
Денес, само реки туристи од целиот свет се судираат на мостот. Карловиот мост станал шеталиште и место за состаноци на уметници и музичари – големиот театар на градот.
Иконскиот часовник
Симболот на градот е Орлој, астрономски часовник на фасадата на Старото градско собрание кој постои повеќе од 610 години. Освен што го покажува времето, тој ги покажува и фазите на месечината и сонцето, движењето на ѕвездите, рамнодениците и деновите на постење.
Секој цел час, фигурата на Смртта го врти песочниот часовник и го удира ѕвоното, додека статуите на Смртта, Нарцис и Скржавецот се движат по работ на часовникот како во куклена претстава. Потоа, низ отворите над часовникот, дванаесетте апостоли минуваат во поворка. Долниот круг, насликан во 19 век, прикажува сезонска земјоделска работа.
Часовникот го направил часовничарот Микулаш з Кадање со помош на астрономот Јан Шиндел. Според легендата, креаторите на часовникот биле заслепени за никогаш да не повторат такво ремек-дело. Во 19 век, часовникот го насликал сликарот Јозеф Манес.
Хармонија на традицијата и футуризмот
Најпознатите знаменитости се наоѓаат во населбата Храдчани, од каде што најдобро е да се прошета до Златната улица, катедралата Свети Вит, палатата Лобкович и манастирот Свети Ѓорѓи. Исто така, вреди да се посети поранешниот еврејски кварт во Прага, на улиците Париска и Широка. Таму можете да најдете украсени синагоги и омилените места на Франц Кафка, како и Музејот на декоративни уметности.
Задолжително е да се посетат контроверзните уметнички дела од Давид Черни. Кинетичката скулптура на Франц Кафка, поставена во центарот на градот, е едно од најценетите дела. Футуристичката џиновска глава на познатиот писател тежи 45 тони и е висока 11 метри. Составена е од низа огледални површини што ротираат и личат на диско топка.
Бунчек или Татар, тоа е прашањето…
Духот на Прага најдобро се доживува во чаша, со луѓе кои делат страст за пиво. Во еден од најпознатите пабови – У Флек, пивото се приготвувало уште во 15 век. Таму пиеле интелектуалци и бројни студенти.
wish.hr
