Магнетно привлечната убавина на Прага збунува многу посетители. Некои го сметаат за мистериозен, други велат дека е како временска машина, надреалистичен и боемски. Французите го измислиле терминот „боем“ за да го карактеризираат уметничкиот и опуштен стил на жителите на Бохемија (Бохемија), чие кралство некогаш била престолнина Прага.
Историскиот центар на градот е толку добро сочуван што големиот чешки режисер Милош Форман ја избра како локација за иконскиот филм Амадеус од 1984 година, во кој го портретира животот на Амадеус Моцарт – кој ја обожаваше Прага и таму создаде некои од неговите најдобри дела. Големиот композитор еднаш рече дека неговото срце е всушност во Прага.
За време на легендарниот пролетен музички фестивал во срцето на Европа учествуваат познати оркестри од целиот свет. Прага отсекогаш била град на музиката. Од џез музичари кои ги забавуваат посетителите во клубовите и кафулињата, до безброј изведувачи кои создаваат уникатна атмосфера на Карловиот мост.
Освен Моцарт, Прага ја посетија и Бетовен, Берлиоз, Лист, Вагнер и Чајковски за да ги изведат своите ремек-дела во Народниот театар пред елегантна публика. Со чешките музички теми се занимаваа Сметана, Дворжак и Јаначек, кои исто така оставија свој белег во светската музичка историја. Но, животот во Прага не отсекогаш бил само музика.
Цели четири децении Прага беше изолирана зад „железната завеса“ под комунистичката палка. Откако Чехословачка се ослободи од советската доминација со Кадифената револуција, посетителите масовно се собраа во главниот град на шармот, историјата и традицијата.
Во текот на осумнаесеттиот и деветнаесеттиот век, изгледот на Прага не се промени драстично. Хабсбурзите не се занимавале претерано со тоа, ниту влегувале во грандиозни архитектонски проекти, како што беше случајот со другите градови. Сепак, опуштениот шарм што Прага го зрачи денес крие турбулентно минато – од религиозните конфликти во десеттиот век, владеењето на Хусите откако Јан Хус беше запален на клада, до прогонството на Евреите и Прашката пролет.
Средновековниот град со многу превирања најдобро се истражува пеш. Карловиот мост, кој го поврзува Стариот град на источниот брег на реката со Долниот град на западниот брег, е непропустлива атракција и сообраќајна артерија на градот.
Мостот долг 515 метри беше единствената можност да се помине Влтава и насоката на движење на поворката за време на церемонијата. Од Карловиот мост има прекрасен поглед на готските камбанарија на катедралата Свети Вид и неокласичниот замок Храдчани.
Украсена е со триесет фигури на светци, кои таму стојат уште од периодот на контрареформацијата. Според легендата, побожните минувачи еднаш го преминале мостот и ги симнувале капите кога го сретнале секој светец, наместо да се поздрават. Меѓу статуите е и патронот на мостот Св. Иван Непомук, кој по наредба на кралот Вацлав IV. фрлен во реката Влтава бидејќи наводно одбил да му ја открие содржината на исповедта на кралицата на кралот.
Без разлика дали на него имало светци или еретици, кралеви или комунисти, Карловиот мост отсекогаш бил во центарот на историјата. Таму биле крунисани чешки кралеви, а за време на Хуситското движење поддржувачите на Јан Хус се собрале на Мала Страна.
Фридрих фон дер Пфалц побегнал преку мостот откако ја изгубил битката на Белата Планина, каде што неговата протестантска војска била поразена од хабсбуршките трупи. Во 1649 година, студентите од Прага го бранеа стариот центар на градот од напредните Швеѓани, а двесте години подоцна, овде се бореше за независност од Австрија.
Денеска на мостот се судираат само реки туристи кои доаѓаат овде од целиот свет. Карловиот мост стана шеталиште и место за средба на уметници и музичари – голем градски театар.
Симболот на градот е Орлој, астрономски часовник на фасадата на Старото градско собрание кој слави над 610 години постоење. Покрај времето, ги прикажува и промените на Месечината и Сонцето, движењето на ѕвездите и рамнодениците и деновите на постот.
Секој полн час, фигурата на Смртта го врти песочниот часовник и удира во ѕвончето, додека статуите на Смртта, Нарцис и Скржавецот на работ на часовникот се движат како во куклена претстава. Потоа дванаесетте апостоли во процесија минуваат низ отворите над часовникот. Долниот круг, насликан во деветнаесеттиот век, прикажува сезонски земјоделски работи.
Часовникот го изработил часовникот Микулаш з Кадане со помош на астрономот Јан Шиндел. Според легендата, креаторите на часовникот биле заслепени, за никогаш да не повторат такво ремек дело. Во 19 век, часовникот го насликал сликарот Јозеф Манес.
Најпознатите знаменитости се наоѓаат во квартот Храдчани, од каде е најдобро да се пешачи до Златната улица, катедралата Св. Вида, палатата Лобкович и манастирот Св. Јурја. Вреди да се посети и поранешниот еврејски кварт во Прага, во улиците Паришка и Широка. Таму чекаат украсени синагоги и омилените места на Франц Кафка, како и Музејот на декоративни уметности.
Неизбежно е да се посетат контроверзните уметнички дела потпишани од Дејвид Черни. Кинетичката скулптура на Франц Кафка поставена во центарот на градот е едно од најценетите дела. Футуристичката џиновска глава на познатиот писател тежи 45 тони и е висока 11 метри. Се состои од серија на огледални површини кои ротираат и наликуваат на диско топка.
wish.hr
