Веќе во средината на есента мразот и снегот го обиколија крајниот исток на Русија, а деновиве во тие региони владее поларното доба.
Температурите во североисточниот дел на Русија деновиве се спуштаат до -40°C, а во руското село Омјкон викендов се очекува температурата да се спушти до -48°C. Следната недела ќе биде уште постудено, па првата деценија од декември на ова место ќе донесе температури од -55°C, а и највисоката дневна температура нема да надмине -51°C.
Зимските температури во овој североисточен дел на Русија во просек се под -55°C, и редовно паѓаат под -60°C, додека просечните дневни температури се движат од -50 до -45°C. Најниската температура измерена досега е -68 °C на метеоролошката станица Томтор во 1933 година. На споменикот во Ојмјакон е забележана температура од -71,2 °C. Температурите паѓаат под 0°C веќе во средината на септември и остануваат под таа вредност до почетокот на мај, а дури во текот на седум месеци имаат просечни вредности од -40 до -10°C.
Просечната годишна температура е под 0°C.
Во зимскиот дел од годината, североисточниот дел на Русија, иако е далеку јужно од Северниот пол, е најстудената област во светот, а температурите се зголемуваат од него во сите правци, особено кон бреговите на Тихиот Океан и кон Арктичкиот океан, каде што се повисоки за 20-30 степени, поради ублажувачкото влијание на водените површини. Дури и на северниот пол, температурите од -40°C се ретка појава, а влијанието на Голфската струја, која допира далеку во поларните региони северно од Скандинавија, значи дека температурите во зима ретко паѓаат под -15, -20° C, а површината на водата никогаш не замрзнува
И додека североисточниот дел на Русија бележи -60°C во зима, градовите на исти географски широчини на Британските острови и западниот брег на Скандинавија ретко имаат температури под 0°C, поради силниот ефект на Голфската струја.
Летата се многу кратки, но и топли, со температури од 20 до 25°C и често надминуваат 30°C, додека апсолутниот максимум е 35°C. Огромната разлика помеѓу летото и зимата го прави ова место со најголема амплитуда во светот, која достигнува и до 100 степени. Дури и за време на жешките лета, температурата може да падне од 30°C до 0°C, а снегот може да падне за еден ден.
Летата траат два до три месеци и се многу влажни, со грмежи, а зимите се многу суви. И покрај минималните врнежи во зима, снегот останува девет месеци, а тлото на поголеми длабочини е замрзнато во текот на целата година.
Годишното количество на врнежи е многу мало, само 200-250 mm дожд на метар квадратен, од кои повеќе од половина паѓаат во јуни, јули и август. Во последниве години и овој простор е подложен на климатски промени, а во зимскиот дел од годината се забележуваат повисоки температури за 10-15 степени, додека летата се потопли, што во последните години доведе до катастрофални шумски пожари, во кои неколку стотици илјади хектари тајга и други четинари.
Инаку, градот Ојмјакон се наоѓа во источниот дел на Русија на бреговите на реката Индигирка. Административно припаѓа на Јакутија (Република Саха). Се наоѓа на само три степени од поларниот круг (66° 33′ северно). Областа се карактеризира со комбинација на тундра и тајга, а надморската височина на местото е 741 m.
Омјакон се наоѓа на висорамнината Ојмјакон, која се граничи со планините Ојмјакон (3.003 m) на запад и југозапад и со планината Тас Кистабит (2.341 m) на север и североисток. Реката Индигирка ја отсекува својата долина и сливот Ојмјакон од исток.
Инаку, реките во овој крај се целосно замрзнати од октомври до мај, а во текот на летните месеци се мочуришта, често предизвикувајќи поплави, тогаш овој крај е кралство на комарците. Земјата замрзнува до длабочина од 1.500 m.
Бидејќи Ојмјакон е блиску до Северниот пол, должината на денот и ноќта многу варира во текот на годината – во декември денот трае три часа, а во јуни трае 21 час. Во близина на селото Омјакон се наоѓа малото гратче Јакутск, кое е само малку потопло од ова место. Околу 500 жители се навикнати на ниски температури кои се неподносливи за обичните луѓе.
Животот овде во зима не е лесен, а сепак жителите се прилагодиле на екстремните услови во кои земјата е замрзната цела година.
Во вакво подрачје, очигледно е дека ништо не расте од посевите, па луѓето што живеат тука главно јадат риба, ирваси, коњско месо и млечни производи. Фактот што не можат често да ги палат моторите на своите автомобили не е изненадувачки, но авионите не можат да полетаат ниту од тука.
За време на суровите зими, жителите на Ојмјакон ги напуштаат своите домови само ако се апсолутно принудени. Чистиот воздух и домашната храна без индустриски производи ги прават здрави и еластични, а не е чудно што нивниот животен век е многу долг. Тие често користат полски тоалети бидејќи цевките замрзнуваат, а автомобилите мораат да ги чуваат во топли гаражи, инаку не би можеле да ги користат.
Проблемот настанува кога некој ќе умре. Земјата мора прво да се одмрзне за да се ископа ракот. За да го направите ова, врел јаглен се става на страна и се прави дупка во земјата. Затоа погребот може да биде продолжен за неколку дена. Не е чудно што во овој град, особено во зима, аклохолот се конзумира во големи количини.
И покрај неверојатниот студ, децата овде редовно одат на училиште, животот се одвива нормално, а секојдневните проблеми може да бидат смрзнување чаши и мастило за пенкало. Селото е покриено со мобилна телефонска мрежа, но поради ниските температури уредите не можат да се вклучат.
Поради овие услови, Ојмјакон стана туристичка атракција, па некои агенции го вклучуваат во своите понуди.
telegraf.rs
